47 lines
2.9 KiB
TeX
47 lines
2.9 KiB
TeX
|
\item
|
||
|
|
\begin{center}
|
||
|
|
\fbox{
|
||
|
|
\begin{minipage}{0.9\textwidth}
|
||
|
|
\textbf{Enzymy Potencjalnie Uczestniczące w Degradacji PFAS} to grupa enzymów, które mogą rozkładać trwałe wiązania węgiel-fluor (C-F) w PFAS. Badania nad tymi enzymami koncentrują się na ich zdolności do transformacji lub częściowej degradacji PFAS.
|
||
|
|
\end{minipage}
|
||
|
|
}
|
||
|
|
\end{center}
|
||
|
|
|
||
|
|
\vspace{.5cm}
|
||
|
|
\begin{longenum}
|
||
|
|
\item Dehalogenazy
|
||
|
|
\begin{longenum}
|
||
|
|
\item \textbf{Charakterystyka}: Dehalogenazy są enzymami zdolnymi do usuwania atomów halogenów (np. fluoru) z cząsteczek organicznych. Ich prosta struktura i nieskomplikowane centrum aktywne sprawiają, że są obiecujące dla degradacji PFAS.
|
||
|
|
\item \textbf{Przykład}: Dehalogenazy haloalkanowe, takie jak \textit{DhaA} z \textit{Xanthobacter autotrophicus}, są stosowane do rozkładu pochodnych PFAS.
|
||
|
|
\end{longenum}
|
||
|
|
|
||
|
|
\vspace{0.5cm}
|
||
|
|
\item Oksydoreduktazy (np. Peroksydazy i Lakazy)
|
||
|
|
\begin{longenum}
|
||
|
|
\item \textbf{Charakterystyka}: Oksydoreduktazy katalizują reakcje redoks, które mogą rozkładać stabilne wiązania w związkach organicznych. Działają w obecności reagentów, takich jak nadtlenek wodoru.
|
||
|
|
\item \textbf{Przykład}: Peroksydaza chrzanowa (HRP) i lakazy z grzybów, takich jak \textit{Phanerochaete chrysosporium}, są stosowane w badaniach nad degradacją związków fluoroorganicznych.
|
||
|
|
\end{longenum}
|
||
|
|
|
||
|
|
\vspace{0.5cm}
|
||
|
|
\item Hydrolazy Amidowe
|
||
|
|
\begin{longenum}
|
||
|
|
\item \textbf{Charakterystyka}: Hydrolazy amidowe rozkładają wiązania amidowe w cząsteczkach, co jest przydatne w degradacji PFAS zawierających grupy amidowe.
|
||
|
|
\item \textbf{Przykład}: Amidohydrolazy mogą być stosowane do rozkładu pochodnych PFAS, które posiadają grupy amidowe, umożliwiając częściową degradację.
|
||
|
|
\end{longenum}
|
||
|
|
|
||
|
|
\vspace{0.5cm}
|
||
|
|
\item Monooksygenazy i Dioksygenazy
|
||
|
|
\begin{longenum}
|
||
|
|
\item \textbf{Charakterystyka}: Enzymy te katalizują reakcje wprowadzania tlenu do związków organicznych, co ułatwia rozkład struktury węglowej.
|
||
|
|
\item \textbf{Przykład}: Monooksygenazy podobne do P450 (cytochrom P450) są stosowane w modyfikacjach fluoroorganicznych związków, chociaż ich skuteczność jest ograniczona w pełnej degradacji PFAS.
|
||
|
|
\end{longenum}
|
||
|
|
|
||
|
|
\vspace{0.5cm}
|
||
|
|
\item Projektowane Enzymy i Enzymy Syntetyczne
|
||
|
|
\begin{longenum}
|
||
|
|
\item \textbf{Charakterystyka}: Enzymy modyfikowane genetycznie oraz enzymy syntetyczne są projektowane, aby rozkładać trwałe wiązania C-F. Dzięki inżynierii białek możliwe jest modyfikowanie miejsc aktywnych w celu poprawienia aktywności degradacyjnej.
|
||
|
|
\item \textbf{Zastosowanie}: Zastosowanie syntetycznych enzymów jest obiecującą metodą degradacji PFAS, szczególnie przy pochodnych związkach fluoroorganicznych.
|
||
|
|
\end{longenum}
|
||
|
|
\end{longenum}
|
||
|
|
|